Ένας χειμώνας με beach ledgering
Όταν οι χαμηλές θερμοκρασίες και η ακινησία των νερών κάνουν το ψάρεμα από την ακτή λιγότερο αποδοτικό, το beach ledgering μπορεί να είναι η λύση που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε εξαιρετικά αποτελέσματα. Το καλοκαίρι είναι πια πολύ μακριά και ο ρυθμός των εξορμήσεων στην παραλία αναγκαστικά μειώνεται για όλους, καθώς οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, αλλά και οι συλλήψεις ψαριών λιγότερες σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο.
Ο χειμώνας είναι η εποχή που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση τρικυμιών και την εναλλαγή έντονων καιρικών φαινομένων. Έτσι, πολλοί θα προτιμήσουν να κρεμάσουν -προσωρινά- τα καλάμια τους, μέχρι να έρθουν πιο ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Αλλά υπάρχουν και εκείνοι που, αντίθετα, περιμένουν τα κύματα, τον αφρό και τον αέρα κατά πρόσωπο, για να αρματωθούν και να αναμετρηθούν κατά κύριο λόγο με λαβράκια και σαργούς…
ΟΧΙ MONO ME SURF
Το surf casting δεν είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε, καθώς η συναρπαστική αυτή τεχνική αποτελεί μόνο μέρος του συνόλου των πιθανών τεχνικών λύσεων που μας προσφέρει το ψάρεμα από την ακτή. Ο χειμώνας μάς δίνει ακόμα μία ευκαιρία για … να αποδείξουμε ότι το beach ledgering δεν είναι το «ψαρεματάκι» για μικρά ψάρια, ούτε και το ψάρεμα σε μικρή και πολύ μικρή απόσταση. Άλλωστε, το συγκεκριμένο είδος του ψαρέματος από την ακτή για μικρά ψάρια λέγεται “ultralight”, όρος που χρησιμοποιείται και στο ψάρεμα στα ποτάμια. Το ultralight χαρακτηρίζεται από τη χρήση ειδικών εργαλείων και ενός συνόλου πετονιών που αποβλέπουν στη μέγιστη ελαφρότητα – κάποτε φτάνοντας σε σημείο υπερβολής.
Τώρα, όσον αφορά το beach ledgering, ας ξεπεράσουμε κάθε ερμηνευτική αμφιβολία. Το να συνδέουμε τον όρο “ledgering” με τη χρήση μαλαγρωτή, ό,τι είδους και να είναι αυτός, είναι μάλλον ανοησία. Οι Αγγλοσάξονες έχουν δημιουργήσει εδώ και καιρό τον όρο “feeder” για να περιγράφουν το ψάρεμα με μαλαγρωτή, που ανάλογα με την ικανότητά του να διαχέει τη μαλάγρα αποκαλείται με διαφορετικά ονόματα. Επομένως το beach ledgering ανήκει στους τρόπους ψαρέματος εκείνους που στηρίζονται στην ελαφρότητα και την ευαισθησία, προκειμένου να ξεγελάσουμε τα θηράματά μας. Ελαφρότητα και ευαιθησία που, μόλις κάτω από την επιφάνεια του νερού, μεταφράζονται αντίστοιχα σε ιδανική παρουσίαση του δολώματος και εξαιρετική αντίληψη των τσιμπημάτων.
ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΕΝΑ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΔΟΚΙΜΟΝ
Πολλές ψαρευτικές περίοδοι με beach ledgering στο παρελθόν έχουν επιβεβαιώσει ότι η συγκεκριμένη τεχνική -αντιμετωπίζοντας τη θάλασσα με μια όσο το δυνατόν πιο απλή και ελαφριά αρματωσιά- αντιπροσωπεύει τη νικηφόρα επιλογή για πολλές από τις συνθήκες που συναντούμε όταν ψαρεύουμε από τις μεσογειακές ακτές. Ξέρουμε πια πως μερικά ανοιξιάτικα βράδια οι μουρμούρες τρώνε απρόθυμα και τότε μια ευαίσθητη κορυφή μάς επιτρέπει να δοκιμάσουμε τις πραγματικές μας αλιευτικές ικανότητες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μέγιστη σχολαστικότητα σε συνδυασμό με την ικανότητά μας να φορτίσουμε την κορυφή του καλαμιού στέλνοντας το δόλωμα πολύ μακριά θα «κάνουν τη διαφορά», επιτρέποντάς μας να έχουμε αξιοσέβαστες ψαριές. Με άλλα λόγια, αυτό που σας ζητάμε είναι απλά να πιστέψετε στις δοκιμασμένες δυνατότητες του beach ledgering και να τις εφαρμόσετε και στο χειμερινό ψάρεμα, με κάποιες απλές παραλλαγές. Γενικά τείνουμε να πιστεύουμε ότι, για ένα μεγάλο μέρος του έτους, όταν ψαρεύουμε από την ακτή ο παράγοντας «τεχνική» δεν μπορεί να νικήσει τον παράγοντα «τύχη». Έτσι, ο οπαδός της τεχνικής φτάνει στο λογικό συμπέρασμα ότι το εξαιρετικό αποτέλεσμα που πέτυχε οφείλεται αποκλειστικά στην τύχη και όχι στο ότι ψάρεψε καλύτερα από τους άλλους. Όμως οι χειμωνιάτικες κάλμες -που αποτελούν ένα μεγάλο «φόβητρο» για όσους ψαρεύουν από την ακτή, όταν τα παράκτια νερά φτάνουν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες ημιπαραλύοντας τη ζωή κοντά στην ακτή- αντιπροσωπεύουν ένα εξαιρετικό πεδίο δοκιμών. Φυσικά τα ψάρια δεν είναι πολλά, αλλά ακριβώς σε αυτήν την περίπτωση η επιτυχία κάνει το παραπάνω «λογικό συμπέρασμα» να αλλάξει…
ΑΣ ΕΛΑΦΡΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ ΜΑΣ
Μολονότι το beach ledgering συνήθως μάς εγγυάται ένα καλό όριο ευαισθησίας χρησιμοποιώντας έρματα μέχρι 100 γραμμάρια, με βάση και τις πραγματικές αποστάσεις που μπορούμε να πετύχουμε (μια μεταβλητή που επηρεάζει πολύ την ευαισθησία του συνόλου), το χειμώνα που τα ψάρια επιβραδύνουν πολύ τη δραστηριότητά τους θα πρέπει απαραίτητα να κατεβάσουμε κι άλλο το ανώτατο όριο βάρους μολυβιού. Τεχνικά, δεν είναι σωστό να βάζουμε «βάρη», αφού το μολύβι θα το επιλέξουμε ώστε να έχει μορφή και μέγεθος κατάλληλο για να αντιμετωπίσει το ρεύμα και την κατάσταση της θάλασσας. Όμως για αυτούς που δεν καταφέρνουν με τίποτα να παραβλέψουν τους αριθμούς, ας πούμε όπ τα 60 γραμμάρια πρέπει να θεωρηθούν το ανώτατο όριο, στο οποίο, αν είναι δυνατόν, δεν πρέπει να φτάσουμε. Αυτός βέβαια δεν είναι λόγος για να υποστούν οι αποστάσεις ρίψης μια απότομη μείωση, σε σχέση με εκείνες που επιτυγχάνουν τα έρματα που χρησιμοποιούμε τον υπόλοιπο χρόνο. Κατά συνέπεια, μαζί με τη μείωση του βάρους που θα ρίξουμε, θα πρέπει να αλλάξουν και η διάμετρος της πετονιάς στην μπομπίνα, το ενδεχόμενο shock leader και άρα και η διάμετρος των παράμαλλων.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΟΛΩΜΑΤΟΣ
Από την άποψη της παρουσίασης του δολώματος, το μέγιστο θα το επιτυγχάναμε με ένα δόλωμα που δεν εμποδίζεται από το αγκίστρι, και με παράμαλλο που δεν επηρεάζεται από το βάρος του μολυβιού. Βέβαια είναι φανερό ότι δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε από την αρματωσιά το αρματωμένο παράμαλλο, μπορούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε μολύβια που μέχρι Χθες θεωρούσαμε μηδαμινά, της τάξεως των 5-10 γραμμαρίων, με μόνο σκοπό να δώσουμε την απαραίτητη αδράνεια στην πετονιά για να βγαίνει από τους οδηγούς του καλαμιού και να φτάνει ακριβώς στο σκαλί του κύματος, αντιμετωπίζοντας τα ρεύματα του αντιμάμαλου στο όριο. Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται αστείο να χρησιμοποιούμε στο beach ledgering ένα μολυβάκι 10 γρ. που το ρίχνουμε σε απόσταση 25 μέτρων. Πολύ συχνά είναι η καλύτερη λύση και μας δίνει τη δυνατότητα να πιάσουμε εξαιρετικά λαβράκια που κατά τη διάρκεια της ημέρας κυκλοφορούν σε μικρή απόσταση από την ακτή. Κάτι φυσιολογικό, αν σκεφτούμε ότι η ημερήσια διακύμανση της θερμοκρασίας το χειμώνα αφορά περισσότερο τα ρηχά νερά κοντά στην ακτή, όπου τα ψάρια ψάχνουν περιστασιακά για τα γεύματά τους. Επίσης δεν είναι κάτι καινούργιο το ότι, ακόμη και στις πιο τυπικές συνθήκες για surf casting, τα λαβράκια πιάνονται κυρίως στα πρώτα 40 μέτρα από την ακτή. Το δίπτυχο «ελάχιστο βάθος – απουσία ψαριών» είναι ένα τείχος που πολλοί από εμάς δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν, αλλά προσωπικά πάντα συνήθιζα να λέω ότι «το ψάρι αρχίζει εκεί που ξεκινάει το νερό».
Εξοπλισμός κοι δολώματα
0 εξοπλισμός θα είναι τα πιστά μας beach ledgering καλάμια και μηχανισμοί με μέγεθος από 3000 ως 5500, Στα δολώματα περιλαμβάνονται όλα όσα είναι διαθέσιμα» από τα κλασικά θαλάσσια σκουλήκια, όπως το αμερικάνικο και το κορεάτικο, το φιλετάκι σαρδέλας, το μικρό ειοαγόμενο μονοδόλι και τη λωρίδα από καλαμάρι, που είναι εξαιρετικά αποτελεσματική για τα λαβράκια . Με δυο λόγια, μιλάμε για μια γκάμα δολωμάτων που βρίσκει όριο μόνο στην φαντασία αυτού που τα χρησιμοποιεί.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΣ
Όπως αναφέραμε, αντιμετωπίζοντας τον χειμώνα με beach ledgering, θα πρέπει να υιοθετήσουμε κάποιες τακτικές. Η πιο σημαντική είναι η επιλογή της τοποθεσίας, που κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να είναι πια η μεγάλη αμμώδης έκταση, εκτός κι αν είμαστε σίγουροι για την παρουσία μικρών κοπαδιών από μουρμούρες. Με τη θάλασσα ήρεμη, η ρηχή αμμουδιά γίνεται ένα περιβάλλον που αντιμετωπίζεται πολύ δύσκολα, ίσως μόνο και μόνο επειδή η υποθαλάσσια μορφολογία της ακτής κάποιες φορές δεν μας επιτρέπει να αντιληφθούμε ποια είναι η περιοχή όπου τρέφονται ή σταθμεύουν τα ψάρια. Το χειμώνα οι «pocket beach», οι μικροί όρμοι που το υποθαλάσσιο κομμάτι τους αποτελείται συνήθως από πέτρες και χαλίκια, είναι περιβάλλοντα στα οποία είναι πιο πιθανό να πραγματοποιήσουμε ένα επιτυχημένο ψάρεμα, λόγω του ότι σχεδόν σίγουρα θα υπάρχει κάποιο ψάρι. Δεν θα λείπουν τα λαβράκια, τα αφρόψαρα, τα λυθρίνια, τα βραχόψαρα και, αν η.θάλασσα είναι ελαφρώς ταραγμένη, στο παιχνίδι μπαίνουν και οι σαργοί, μαζί βέβαια με τα αναπόφευκτα μουγγριά.
Συνιστάται να προτιμήσουμε κόλπους με βυθούς που βαθαίνουν απότομα και που τα εξωτερικά νερά φτάνουν σε μεγάλο βάθη. Εξαιρετικοί επίσης είναι οι κόλποι που έχουν μεικτούς βυθούς με άμμο, βράχια και ποσειδωνία οι οποίοι εκτίθενται στον ήλιο όλη την ημέρα και έτσι τα νερά τους ζεσταίνονται πιο γρήγορα.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Στις μικρές παραλίες αξίζει τον κόπο να ψάξουμε με επιμονή για ψάρια στα πρώτα πρόσφορα μέτρα, χωρίς να ξεχνάμε να τοποθετούμαστε μακριά από εκεί που σκάει το κύμα, καθώς τα ψάρια μπορεί να μας αντιληφθούν και να γίνουν ακόμη πιο καχύποπτα. Ας έχουμε πάντα υπόψη μας ότι δεν πρέπει να κάνουμε θόρυβο όταν ετοιμάζουμε τη θέση μας, ούτε να κάνουμε δοκιμασπκές ρίψεις, να φωνάζουμε ή να ρίχνουμε φως στο νερό με τον φακό κεφαλής αν ψαρεύουμε τη νύχτα. Οι αρματωσιές μας θα είναι οι κλασικές για ψάρεμα από την ακτή, σαν αυτές με τις οποίες έχουμε συνηθίσει να ψαρεύουμε, φτάνοντας όμως να χρησιμοποιήσουμε ακόμη και πολύ μικρές διαμέτρους όπως 0,12χιλ. για παράμαλλο και 0,20 χιλ. για μάνα. Πέρα από τα πολύ μακριά παράμαλλα, αν προσπαθήσουμε για λαβράκια, πρέπει να προσθέσουμε ένα μικρό float πριν το αγκίστρι, που θα μας επιτρέψει να κάνουμε το δόλωμά μας να βυθίζεται πιο αργά. Οι σύνδεσμοι θα πρέπει να σέβονται την «αρχή» του ελαφρού εξοπλισμού, οπότε θα είναι φτιαγμένοι κατευθείαν στη μάνα. Μια μικρή θηλιά κατασκευασμένη στο παράμαλλο και μπλοκαρισμένη με δύο κολλητές χάντρες είναι η μία λύση, ενώ η άλλη είναι να χρησιμοποιήσουμε την πρακτική σφαίρα με τις τέσσερις τρύπες, που δεν διασταυρώνονται, την οποία διαθέτει στην αγορά η ιταλική εταιρεία Stonfo.
Αυτά ήταν όσα θα πρέπει να προσέξουμε στα χειμωνιάτικα αλλά και στα πρώτα ανοιξιάτικα ψαρέματά μας με την τεχνική του beach ledgering. Μια τεχνική που, αν την χρησιμοποιήσουμε σωστά, θα μας δώσει αυτήν την εποχή πολύ καλά αποτελέσματα. Και δεν είναι μόνο αυτό: Η ελαφρότητα και η ευαισθησία του εξοπλισμού θα μας χαρίσουν αρκετή δόση αδρεναλίνης κατά τη μάχη, ακόμα κι αν το μέγεθος του ψαριού που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι αυτό που όταν έρθει στην ακτή θα τρέξουμε για τη… φωτογραφική μας μηχανη. Επιπλέον, η αποκωδικοποίηση του τσιμπήματος στις λεπτές κορυφές των καλαμιών θα μας κρατήσει συνεχώς σε εγρήγορση. Οπότε,δε μένει παρά να δοκιμάσετε!
