Blog
Η πλεύση των σκληρών τεχνητών δολωμάτων

Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε πως στο Spinning τα τεχνητά δολώματα έχουν κατασκευαστεί, έτσι ώστε, όταν εμείς τα σέρνουμε με σταθερή ανάκτηση προς την ακτή ή το σκάφος, η κίνησή τους να μιμείται κάποιον ζωντανό οργανισμό από αυτούς που συγκαταλέγονται στο μενού των θηρευτών. Τι κάνουμε όμως όταν θέλουμε να δώσουμε επιπλέον ζωντάνια στο τεχνητό μας, ώστε να παρουσιαστεί στα μάτια των αρπακτικών σαν μια πραγματική ευκαιρία για ένα εύκολο γεύμα? Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο μας “Η πλεύση των σκληρών τεχνητών δολωμάτων”
Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα στο spinning είναι η πλεύση των σκληρών πλαστικών τεχνητών δολωμάτων. Μας
απασχολεί όλους ανεξαιρέτως, είτε έχουμε κάποια χρόνια ενασχόλησης στην πλάτη μας είτε μόλις τώρα ξεκινάμε να ασχολούμαστε. Βέβαια το μεγαλύτερο… άγχος το έχουν αυτοί που μόλις έχουν ανοίξει την πόρτα στον μαγικό κόσμο του spinning! Για αυτόν το λόγο στο παρακάτω άρθρο θα προσπαθήσουμε με όσο πιο απλά λόγια γίνεται να περιγράψουμε τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να φέρουμε τα τεχνητά μας στην ακτή, ανάλογα με τον τύπο του τεχνητού που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε.

MINNOW
Αυτός ο τύπος τεχνητών είναι ίσως ο πιο πετυχημένος ανάμεσα στους υπόλοιπους και για αυτό το λόγο η ποικιλία του είναι ανεξάντλητη. Η χαρακτηριστική κατευθυντήρια γλώσσα δίνει στο minnow μια κίνηση η οποία γίνεται σε δύο άξονες: τον οριζόντιο και τον κάθετο. Στον οριζόντιο άξονα έχουμε το wobbling και στον κάθετο το rolling.
Με πολύ απλά λόγια, το wobbling είναι η κίνηση της ουράς του τεχνητού δεξιά- αριστερά και το rolling είναι η συστροφή του σώματός του από τη μία και την άλλη πλευρά. Η κίνηση του κάθε minnow έχει διαφορετικό ποσοστό wobbling και rolling, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να βρούμε δύο μοντέλα με την ίδια κίνηση. Άρα το κάθε minnow διαθέτει ξεχωριστή κίνηση μέσα στο νερό. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς κάθε φορά που έχουμε στα χέρια μας ένα καινούργιο minnow είναι να παρατηρήσουμε την κίνησή του μέσα στο νερό, ώστε να διαπιστώσουμε το ποσοστό wobbling και rolling σε διάφορες ταχύτητες ανάκτησης. Αφού γνωρίσουμε την κίνησή του, μόνο τότε μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε ώστε να του προσδώσουμε διαφορετικές πλεύσεις, πέρα από την κλασική σταθερή ανάκτηση προς την ακτή (steady retrieve).
SHORT TWITCHING
Η πρώτη πλεύση που θα περιγράψουμε είναι αυτή που κατά τη διάρκεια της σταθερής ανάκτησης κάνουμε μερικά κοφτά τιναγματάκια σε αραιά χρονικά διαστήματα. Ρίχνουμε το τεχνητό στο νερό και λίγο πριν αυτό προσθαλασσωθεί, κλείνουμε το πικ-απ για να τεντώσει αμέσως η πετονιά ή το νήμα. Το τεχνητό πέφτει μέσα στο νερό χωρίς πολύ θόρυβο και είναι έτοιμο να αρχίσει να κολυμπάει αν εμείς γυρίσουμε τη μανιβέλα. Σχεδόν ενστικτωδώς, χαμηλώνουμε την κορυφή του καλαμιού στο επίπεδο της θάλασσας και αρχίζουμε να μαζεύουμε την πετονιά με σταθερή ταχύτητα ανάκτησης. Αφού το τεχνητό μας διανύσει λίγα μέτρα, κάνουμε ένα πολύ μικρό κοφτό τίναγμα, χωρίς να σταματάμε να μαζεύουμε την πετονιά στον μηχανισμό. Επαναλαμβάνουμε μερικές φορές το ίδιο πράγμα κατά την πορεία του τεχνητού προς την ακτή, μέχρι να τελειώσει η πλεύση.
Ας μιλήσουμε τώρα για τη χρησιμότητα αυτής της πλεύσης. Πολλές φορές θα σας έχει τύχει να δείτε κάποιο λαβράκι, γοφάρι, λούτσο ή άλλο αρπακτικό να ακολουθεί από κάποια απόσταση το minnow, όταν εσείς απλώς το σέρνετε με σταθερή ταχύτητα. Μη γελιέστε: δεν το σέρνατε υπερβολικά γρήγορα και για αυτό δεν το πρόλαβε το ψάρι. Όσο γρήγορα και να σύρετε ένα minnow, η ταχύτητα ανάκτησης οποιουδήποτε μηχανισμού είναι πολύ μικρή σε σχέση με την ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ακόμα και ένα μικρό λαβράκι. Απλά το αρπακτικό ζύγισε την κατάσταση και αποφάσισε να μην επιτεθεί, είτε γιατί είχε αρνητικά βιώματα από το παρελθόν, είτε γιατί η κίνηση του τεχνητού μας δεν το έπεισε. Φανταστείτε τώρα, για παράδειγμα, ένα λαβράκι να ακολουθεί το τεχνητό μας, που έρχεται σε ευθεία πλεύση προς την ακτή. Ξαφνικά, εφαρμόζοντας την παραπάνω πλεύση, το τεχνητό κάνει μια σπασμωδική κίνηση και έπειτα επανέρχεται στην νορμάλ ευθεία πλεύση που είχε πριν. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτή η σπασμωδική κίνηση έχει κάνει το αρπακτικό να ξεπεράσει όλους τους ενδοιασμούς του και προτού καλά-καλά το minnow αποκτήσει την κανονική του κίνηση, να εξαπολύσει με ασύλληπτη ταχύτητα μια ακαριαία επίθεση! Αυτή είναι η χρησιμότητα της πλεύσης που περιγράψαμε και μπορεί να έχει επιτυχία ακόμα κι αν μαζεύουμε με πολύ αργές ταχύτητες.
TWITCHING KAI JERKING
Αυτές οι δύο πλεύσεις μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά ως προς τον τρόπο που τις εφαρμόζουμε, αλλά τα αποτελέσματα που έχουν στην κίνηση του minnow είναι τελείως διαφορετικά. Πρόκειται για έντονα συνεχόμενα τινάγματα που στην περίπτωση του twitching γίνονται με την κορυφή στο επίπεδο του νερού, ενώ στο jerking γίνονται με την κορυφή ψηλά. Για να σας δώσω μια εικόνα των τιναγμάτων, φανταστείτε να μαζεύετε και συγχρόνως να τινάζετε την κορυφή λυγίζοντας ρυθμικά τον καρπό, προσπαθώντας να μη χάσετε ποτέ «επαφή» με το τεχνητό. Με το twitching το minnow αποκτάει μεγαλύτερο βάθος πλεύσης απ’ ό,τι φτάνει με σταθερή ανάκτηση, ενώ η πλεύση του είναι κατά κάποιο τρόπο ελικοειδής αντί για ευθεία γραμμή. Τα τεχνητά που η κίνησή τους έχει μεγαλύτερο ποσοστό rolling είναι πιο κατάλληλα για να τα χρησιμοποιήσουμε με αυτήν την πλεύση.
Το jerking, λόγω του ότι γίνεται με την κορυφή του καλαμιού ψηλά, δεν αφήνει το minnow να κατέβει χαμηλά. Αντίθετα, το «κρατάει» λίγα εκατοστά κάτω από την επιφάνεια και στα τελευταία μέτρα πρέπει να χαμηλώνουμε σιγά-σιγά το καλάμι μας, ώστε αυτό να μη βγει έξω από το νερό. Η κίνηση που μας δίνει αυτή η πλεύση είναι ένα ξέφρενο ζιγκ-ζαγκ, όπου, όσο μεγαλύτερη γλώσσα διαθέτει το minnow, τόσο πιο απότομα θα στρίβει δεξιά ή αριστερά. Η δύναμη που νιώθουμε στα χέρια μας κατά το τίναγμα από την κόντρα της γλώσσας στο νερό είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που νιώθουμε κατά το twitching. Έτσι το jerking είναι πιο δύσκολο να γίνει και το καλάμι μας πρέπει να είναι γρήγορης δράσης, για να μπορούμε να κρατήσουμε «επαφή» με το τεχνητό. Προτιμήστε minnow ουδέτερης πλευστότητας (suspending), που έχουν την ιδιότητα να παραμένουν στο ίδιο βάθος, οπότε δεν χρειάζεται να εκτελείτε τόσο γρήγορα τα τινάγματα.
Και οι δύο αυτές πλεύσεις μπορούν να κάνουν τη διαφορά στο ψάρεμά μας, καθώς η ξέφρενη κίνηση του τεχνητού μπορεί να δελεάσει ακόμα και το πιο καχύποπτο αρπακτικό. Βέβαια, ένα τεχνητό που κινείται τόσο γρήγορα και αλλοπρόσαλλα μέσα στο νερό μπορεί να φέρει και τα αντίθετα αποτελέσματα, τρομάζοντας το ψάρι. Γενικά όμως, όταν γνωρίζουμε ότι στην περιοχή που ψαρεύουμε κυκλοφορούν μεγάλα σε μεγέθη ψάρια που δεν αντιδρούν σε κανένα τεχνητό δόλωμα, αξίζει να ρισκάρουμε, αν θέλουμε να οδηγηθούμε στην επιτυχία.
STOP AND GO
Για αυτήν την πλεύση χρειαζόμαστε βυθιζόμενα minnow, δηλαδή αυτά που όταν σταματήσουμε την ανάκτηση κατεβαίνουν προς τον βυθό. Ρίχνουμε το τεχνητό και αφού αυτό διανύσει κάποια μέτρα, κάνουμε παύση σταματώντας γλυκά την ανάκτηση και όχι απότομα. Περιμένουμε για λίγο, μετά κάνουμε ένα πολύ μικρό τίναγμα και συνεχίζουμε τη σταθερή ανάκτηση του τεχνητού προς την ακτή. Επαναλαμβάνουμε την όλη διαδικασία αρκετές φορές, ακόμα και όταν το τεχνητό είναι μπροστά στα πόδια μας. Τι γίνεται σε αυτήν την πλεύση; Απλά, μόλις σταματήσουμε το τεχνητό, βυθίζεται με το κεφάλι προς τα κάτω και μόλις κάνουμε το τίναγμα ανεβαίνει προς την επιφάνεια. Στην ουσία, παρόλο που εμείς δεν μαζεύουμε πετονιά στον μηχανισμό, το minnow συνεχίζει να κινείται δελεάζοντας το αρπακτικό να του επιτεθεί σαν ένα μικρό ψάρι που έχει πρόβλημα και δεν κολυμπάει καλά.
POPPER
Το popper είναι ένα τεχνητό δόλωμα που λόγω της παράξενης κίνησής του πάνω στην επιφάνεια του νερού, άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ελλήνων spinners. Βέβαια δεν αδικώ κανέναν, αφού όντως πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο τεχνητό. Η κοίλα κομμένη κεφαλή του σπρώχνει το νερό δημιουργώντας πίδακες νερού και τον χαρακτηριστικό ήχο από τον οποίο πήρε την ονομασία του. Αν το ρίξουμε στο νερό και το σύρουμε με σταθερή ανάκτηση είναι πολύ αποδοτικό, αλλά εάν θέλουμε να κεντρίσουμε περισσότερο το ενδιαφέρον των θηρευτών μπορούμε να το σύρουμε εκτελώντας δυνατά τινάγματα με την κορυφή του καλαμιού χαμηλά. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε μεγαλύτερους πίδακες νερού και περισσότερο θόρυβο, και δεν θα περάσει απαρατήρητο ακόμα και όταν τα ψάρια βρίσκονται πολύ μακριά από εκεί που ψαρεύουμε.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το popper είναι με jerking τινάγματα, προσπαθώντας να το κάνουμε να αναπηδήσει πάνω στην επιφάνεια του νερού σαν κέφαλος που πηδάει τρομαγμένος έχοντας αντιληφθεί ότι κινδυνεύει. Γενικά το popper είναι ένας τύπος τεχνητού που δεν χρειάζεται να πειραματιστούμε και πολύ μαζί του. Παράλληλα όμως, με λίγες παραλλαγές της κανονικής του πλεύσης, μπορεί να μας χαρίσει το ψάρι τρόπαιο.

SURFACE
Μια κατηγορία σαν… λωποδύτης, αφού δεν έχει μόνο ένα όνομα! Στην Ιταλία τα λένε WTD, στη Γαλλία surface, αλλού stickbaits ή pencil baits και πάει λέγοντας. Ας μην αναλωθούμε όμως στο πώς λέγονται, αλλά ας δούμε καταρχήν για τι μιλάμε.
Αν θέλαμε να κάνουμε μια απλή περιγραφή των τεχνητών αυτών, θα λέγαμε ότι στο σχήμα τους μοιάζουν πολύ με minnow, αλλά είναι πιο φαρδιά προς το κεφάλι, ενώ λεπταίνουν προς την ουρά. Επίσης δεν έχουν γλώσσα και το κρικάκι όπου δένουμε την παραμάνα βρίσκεται ελάχιστα πιο κάτω από τη μύτη του τεχνητού. Αυτός ο τύπος τεχνητού δεν μπορεί να ψαρευτεί με απλή σταθερή ανάκτηση, ενώ για όσους δεν γνωρίζουν πρέπει να πούμε ότι είναι κατασκευαμένος για να κινείται πάνω στην επιφάνεια του νερού. Για να αποδώσει, πρέπει να το σύρουμε με τινάγματα κρατώντας τη μύτη του καλαμιού χαμηλά κοντά στην επιφάνεια του νερού. Αυτό που θα δούμε πάνω στο νερό είναι το surface να εκτελεί πλάγιες κοφτές κινήσεις με αντίθετη φορά μετά από κάθε τίναγμα. Τότε λέμε ότι το τεχνητό εκτελεί walking-the- dog πλεύση. Στην πράξη αυτές οι πλάγιες κινήσεις μπορεί να είναι από πολύ σφιχτές μέχρι πολύ ανοιχτές στην ίδια ταχύτητα πλεύσης για διαφορετικά surface.
Αν θέλουμε να κάνουμε πιο δελεαστικό αυτό το τεχνητό, μπορούμε να το φέρου με με jerking ώστε να το “απογειώσουμε” λιγάκι από την επιφάνεια, αλλά ξέροντας ότι θα είναι πολύ πιο δύσκολο για το ψάρι να το χτυπήσει, πόσο μάλλον να πιαστεί στις σαλαγκιές μας. Βέβαια, με τους πολύ μεγάλους θηρευτές δεν έχουμε τέτοια προβλήματα.
DEEP DIVERS Η ΒΑΘΙΟΙ ΒΟΥΤΗΧΤΕΣ
Πρόκειται για τεχνητά που μοιάζουν με τα minnow, αλλά διαθέτουν μια υπερβολικά μεγάλη γλώσσα για να εξερευνούν βάθη όπου τα πρώτα δεν φτάνουν. Το πρόβλημα είναι ότι για να κατέβουν χαμηλά στον βυθό πρέπει να προσέξουμε στην αρχή της πλεύσης τους κάποια πράγματα. Αφού το τεχνητό πέσει στο νερό, κάνουμε ένα κοφτό τίναγμα για να «πιάσει» νερό η μεγάλη γλώσσα. Έπειτα αρχίζουμε την ανάκτηση με αργές περιστροφές της μανιβέλας, ώστε να του δώσουμε την ευκαιρία να κατέβει όσο πιο χαμηλά γίνεται. Εκείνη τη στιγμή, σχεδόν νιώθουμε το τεχνητό να κατεβαίνει και είναι σίγουρο ότι θα καταλάβουμε πότε έφτασε στο χαμηλότερο σημείο που έχει κατασκευαστεί να πηγαίνει, χάρη στη μεγάλη αντίσταση που θα νιώσουμε ξαφνικά στο καλάμι μας. Στη συνέχεια ανεβάζουμε λίγο το ρυθμό ανάκτησης , μέχρι το τεχνητό να έρθει στην ακτή. Εννοείται ότι αυτού του τύπου τα τεχνητά τα ψαρεύουμε με το καλάμι σε όρθια θέση και σε τόπους με βαθιά νερά.
LIPLESS
Το σχήμα τους είναι χαρακτηριστικό και όπως υποδηλώνει και η ονομασία τους, δεν διαθέτουν κάποιου τύπου γλώσσα. Τον ρόλο της γλώσσας έχει αντικαταστήσει το σχήμα του κεφαλιού, ενώ ο κρίκος σύνδεσης του τεχνητού με την πετονιά βρίσκεται συνήθως πάνω στη ράχη, πίσω από το κεφάλι του. Είναι το μοναδικό είδος τεχνητού που μπορεί να κινηθεί σε όλα τα βάθη, καθώς είναι πάντα βυθιζόμενο και διαθέτει την ιδιότητα να κινείται στην ίδια ευθεία με έντονες συσπάσεις.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να διαλέξουμε το βάθος στο οποίο θέλουμε να κινηθεί , απλώς περιμένοντάς το να βυθιστεί. Η αποτελεσματικότητά του ενισχύεται σημαντικά από τις έντονες δονήσεις των μεταλλικών σφαιριδίων στο εσωτερικό του σώματός του , οι οποίες δημιουργούνται όταν το τεχνητό συσπάται κατά την πλεύση.
Τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί βαριά lipless από κράματα μετάλλων και άλλα υλικά, που δεν διαθέτουν σφαιρίδια, αλλά μας δίνουν το πλεονέκτη της μακρινής ρίψης . Επειδή βυθίζονται γρήγορα πρέπει να έχουμε τεντωμένη την πετονιά ή το νήμα, κρατώντας επαφή με το τεχνητό. Επίσης μπορούμε με οποιοδήποτε lipless να εκτελέσουμε τινάγματα κατά τη διάρκεια της πλεύσης, δίνοντάς τους με πιο έντονη κίνηση μέσα στο νερό.
Αυτές ήταν οι πλεύσεις των βασικών τύπων σκληρών δολωμάτων, τις οποίες εννοείται ότι μπορούμε να συνδυάσουμε. Διαβάζοντας όλα αυτά, ίσως σας φανεί παράξενο αυτό που θα πω παρακάτω. Στο spinning δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές, που θα τις εκτελέσεις και θα πιάσεις ψάρια. Ακόμα και αυτές οι πλεύσεις που περιγράψαμε είναι προϊόν πειραματισμών κάποιων ψαράδων που ήθελαν να βρουν τρόπους να δελεάσουν τα ψάρια. Πολλές φορές πρέπει να βάλουμε τη φαντασία μας να δουλέψει ώστε να καταφέρουμε να ξεγελάσουμε τους θηρευτές ακόμα και με ένα τεχνητό που όλοι υποτιμούν, υποστηρίζοντας ότι «δεν δουλεύει». Να θυμάστε ότι η αξία του ψαρά είναι πολύ μεγαλύτερη από την αξία του τεχνητού. αν μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που θα διεγείρει την περιέργεια του ψαριού και έχεις μάθει να πειραματίζεται με όλους τους τύπους τεχνητών δολωμάτων, είναι σίγουρο ότι η επιτυχία είναι κοντά.

Κατηγορίες πλευστότητας
Ένα μεγάλο μπέρδεμα στο μυαλό πολλών που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο spinning είναι ότι συγχέουν την πλευστότητα των τεχνητών με την πλεύση. Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή, για να μην το κάνουμε πιο δύσκολα απ’ ό,τι είναι. Η πλευστότητα είναι η ιδιότητα που έχει το τεχνητό να επιπλέει ή να βυθίζεται ή να παραμένει στο ίδιο βάθος όταν εμείς σταματάμε την ανάκτηση. Αυτές οι τρεις κατηγορίες πλευστότητας αναγράφονται πάνω στη συσκευασία με τους αγγλικούς όρους «Floating», «Sinking» και «Suspending», που αποδίδουν στο τεχνητό την ιδιότητα του επιπλέοντος, του βυθιζόμενου ή του τεχνητού ουδέτερης πλευστότητας, αντίστοιχα. Όταν διαλέγουμε ένα τεχνητό που πρόκειται να το μαζέψουμε με σταθερή ανάκτηση, δεν μας ενδιαφέρει σε η ποια κατηγορία πλευστότητας ανήκει, αφού η πλεύση του θα είναι η ίδια και στις τρεις περιπτώσεις. Άρα δεν έχει καμία σημασία αν πάνω στο κουτί του τεχνητού μας αναγράφεται «sinking», αφού ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να το αφήσουμε να βυθιστεί, αλλά θα το σύρουμε συνεχόμενα μέχρι την ακτή. Η επιλογή ενός τεχνητού συγκεκριμένης κατηγορίας πλευστότητας γίνεται όταν έχουμε αποφασίσει να κάνουμε κάποια συγκεκριμένη πλεύση. Κατά τα άλλα, αν πρέπει να επιλέξετε ένα μοντέλο τεχνητού το οποία παράγεται σε sinking και σε Floating, διαλέξτε το sinking. Όχι γιατί θα έχει διαφορετική πλεύση, αλλά γιατί σίγουρα θα είναι πιο βαρύ (στο ίδιο μέγεθος) από το Floating και θα μπορείτε να το στέλνετε με ευκολία μακρύτερα. Με λίγα λόγια, και τα δύο κάνουν την ίδια πλεύση, απλά το ένα είναι βαρύτερο.
Δείτε στο e-shop μας μια μεγάλη ποικιλία τεχνητών δολωμάτων.